Jij bent van mij

Het debuut van Wouter Springer met zijn boek Jij bent van Mij heeft mij diep geraakt. Het verhaal is vooral de eerste 70 pagina's van een ongekend taboe beschrijvende nachtmerrie van een kind wat geestelijk en lichamelijk wordt misbruikt door zijn vader. Vanaf daar komt het verhaal in een versnellende verandering. Voor een debuut roman een ongekend goed boek en van internationaal niveau. Een aanrader voor lezers die grenzen van taboes en de donkere kwade kant en psychologische macht aankunnen.

Bij de eerste pagina zat ik al ´gevangen´ in het verhaal.
Naarmate het boek vorderde kon ik niet meer stoppen met lezen. Ik was te nieuwsgierig hoe het met Klaas-Jan zou aflopen. Het is een aangrijpend verhaal wat een taboe doorbreekt. Door de intensiteit van het verhaal heb ik wel even een paar keer moeten slikken. Zo wordt ook goed in beeld gebracht wat de beleving van een kind is wat wordt misbruikt. En waarom het niks zegt! Het is dan aan de omgeving om bij misbruik de signalen op te pikken. Hier kan men nog wat van leren. Verder is de schrijfstijl heel prettig wat het ook maakte dat ik het boek in twee dagen uit had. Ik hoop dat deze schrijver snel komt met een volgend boek.

Dit boek berust op waargebeurde feiten en wordt verteld vanuit de beleving van Klaas-Jan.

Het boek begint met een voorwoord waarin Wouter vertelt, dat ‘Jij bent van mij’ niet zomaar een boek is.

Een paar aangehaalde zinnen uit het voorwoord waaruit dit blijkt:

‘Toen ik in 2014 was opgenomen in een psychiatrische kliniek, wist ik dat alle herinneringen die naar boven kwamen moest opschrijven’.

‘Jij bent van mij’ gaf mij uiteindelijk meer dan dat ooit van me is afgenomen. Dit boek gaf mij mijn eigenwaarde, liefde voor mijzelf en de mens, creativiteit, gevoelens, emoties, mijn ware gezicht, gedragingen, gedachtes en herinneringen terug.’

‘Ik hoop dat ‘Jij bent van mij’ mag doen waar het voor staat.

In ‘Jij bent van mij’ vertelt Klaas-Jan hoe hij als oudste zoon opgroeit in een welgesteld gezin. Zijn verhaal begint als hij drie jaar is eindig als hij twintig jaar is.

Zijn vader James is de baas, want hij werkt hard. Stelselmatig, en zonder enige reden, wordt Klaas-Jan door zijn vader seksueel misbruikt, geslagen, getrapt, uitgescholden, vernederd, wordt hem verteld dat hij liegt, ook als hij de waarheid spreekt en krijgt overal de schuld van.

Klaas-Jan is bang voor zijn vader, omdat hij nooit weet in welke stemming hij is en wanneer de mishandelingen weer beginnen. Hij mag er met niemand over praten. Het is het geheim van zijn vader en hem. Klaas-Jan loopt constant op zijn tenen om het zijn vader naar de zin te maken, maar tevergeefs. Nooit is het goed, wat hij ook zegt of doet.

Als kind leeft Klaas-Jan in een fantasiewereld, wat zijn vader hardhandig afkeurt. Klaas-Jan krijgt last van nachtmerries. Daarnaast ziet hij, als hij in bed ligt, schaduwen. Hier is hij niet bang voor, omdat hij begrijpt dat ze het goed met hem voor hebben. Hij noemt ze zijn beschermengelen.

Hoe ouder Klaas-Jan wordt, hoe meer hij in opstand komt tegen zijn vader. Van het bange kind zie je Klaas-Jan uitgroeien tot een jongeman, die probeert voor zichzelf op te komen.

Voor de buitenwereld is James een hardwerkende horecaondernemer, die het beste met zijn gezin en met andere mensen voor heeft en altijd voor ze klaarstaat. Iemand waar ze op kunnen bouwen.

Moeder Freaudelène is een lieve zachtaardige vrouw, die veel liefde en begrip heeft voor Klaas-Jan, maar niks afweet van wat zich er afspeelt tussen vader en zoon.

De auteur heeft een moedig en realistisch verhaal geschreven over zijn mistroostige jeugd. Hij beschrijft alle gruwelijke lichamelijke en geestelijke mishandelingen tot in detail. Gebeurtenissen en situaties weet hij beeldend te beschrijven.
De gedachtegang, gevoels- en beleefwereld van Klaas-Jan worden in een fijne en begrijpelijke schrijfstijl verwoord.

De auteur weet te raken door zijn levendige pijnlijke beschrijvingen. Toch was enige afstand zo nu en dan merkbaar. Dat is ook niet vreemd, als je je realiseert waar de auteur doorheen is gegaan tijdens het schrijven.
Alle herinneringen en gevoelens, die diep weggestopt zaten moest hij toelaten, zowel in emoties als beeld en geluid. Alles moest opnieuw beleefd worden om zijn verhaal zo goed mogelijk van zich af te kunnen schrijven.

In het voorwoord staat ‘Mijn benen angstvallig, bibberend en schokkend bij elkaar gehouden verscheen woord na woord op het beeldscherm.’

Ga er maar aanstaan om op deze manier je gedachten te ordenen, je emoties de baas te blijven en dan überhaupt nog een letter op papier te krijgen.

Vol van lang niet toegelaten emoties heeft de auteur een triest verhaal weten te schrijven en de courage gehad dit met ons te durven delen.

Wouter heeft zich ondanks alle verdriet, pijn, eenzaamheid, het niet toelaten van gevoelens en het contact met zichzelf te hebben verloren, lang staande weten te houden en voor het oog normaal kunnen functioneren. Hij studeerde en heeft zichzelf én zijn eigen weg in het even gezocht en gevonden. Diep respect!

‘Hoera, je hebt een nieuw inzicht ontvangen.’

Jouw verhaal heeft me geraakt en ik hoop dat het veel mensen ook zo zal ontroeren, inspireren en zal bereiken!
De wijze waarop jij jouw verhaal op papier hebt neergezet is magnifiek. Wat een schrijftalent heb jij: Openhartig en puur.

Je neemt ons als lezer mee in jouw gedachten en beleving (vanaf de leeftijd van ongeveer 4 jaar tot jong volwassen).
Het onderwerp is heftig, beklemmend en schokkend maar de schrijfstijl vanuit jouw perspectief is prettig en zeer toegankelijk.

Het is indrukwekkend en het grijpt je.
In mijn geval zijn er absoluut raakvlakken en deze waren tijdens het lezen van jouw boek constant invoelbaar voor mij.

Wat mij het meest ontroert is jouw kracht en op welke wijze jij jouw fantasiewereld beschrijft (dat is herkenbaar voor mij). De waarde die je als kind hecht aan speelgoed (voor jou waren dat: Henk, Ingrid, Paul en Patrick). Ontroerend hoe kinderen zich vast kunnen klampen aan deze symboliek waarschijnlijk als een soort vlucht en een houvast om te overleven.
De machteloosheid, onveiligheid, de beklemmende onvoorspelbaarheid, de onnoemelijke schade die jij als kind hebt moeten doormaken en jouw sterke wil om hier uit te ontsnappen. Petje af!
Jij verdient het absoluut om een waardering van 5 (van de 5) sterren te krijgen en ik zou iedereen aan willen raden om dit boek te lezen.

Tot slot wil ik je meegeven hoe ontzettend gaaf ik het vind dat jij je als persoon zo mooi, creatief en inspirerend hebt weten te ontpoppen. Lieve Wouter: Je bent een kunstenaar en een prachtig inspirerend voorbeeld voor velen! Dank je wel dat jij dit boek geschreven hebt!

Liefs Nina ⚘

Springer introduceert een nieuwe stroming binnen de literatuur: verhalen zonder enige ontwikkeling. En juist dat maakt het krachtig. De boodschap van Springer is overduidelijk: er is geen ontwikkeling ! Het houdt niet op, niet vanzelf. De boodschap is net zo sterk als dat het treurig is. Spinger lanceert zich met dit boek de literaire wereld in.

Een staccatto van anecdotes vormt een bijzonder stabiel ritme waar je gevangen in blijft zitten. Alsof het boek schreeuwt: 'jij bent van mij !'. De namen van legopoppetjes en andere entiteiten doen de rest; Ook hier moet er nooit verder gekeken worden dan de naam zelf.

Qua thematiek zijn er overeenkomsten met Reve. Waar Reve echter veel woorden nodig had om zijn romans van diepgang en ontwikkeling te voorzien, is Springer voorbij dergelijke obsolete aspecten van de literatuur. Revolutionair is nog een bescheiden omschrijving.

Als literair deskundige kan ik niet anders dan Jij bent van mij betitelen als HET boek van 2016. Nu al.

Als therapeut kan ik zeggen dat ik diep geschokt was te lezen dat dit deze persoon is overkomen. Zulke zware kindermishandeling, geestelijke en lichamelijke marteling en toch overeind blijven. Pas als volwassene de kracht hebben om de werkelijke pijn toe te laten en te 'breken'. Naar aanleiding van die instorting als verwerking van al wat bovenkwam dit boek geschreven. Het sterkt mij in de gedachte dat kinderen oersterk zijn en diep loyaal, maar dat het aan de volwassenen om hen heen is om actief te beschermen en beveiligen. Niet afwachten bij het 'niet pluis gevoel' maar handelen en concreet vragen stellen aan het kind. Tegelijkertijd lees ik ook hoe moeilijk dat is, als de mishandelaar twee gezichten heeft en veel macht in zijn sociale omgeving. Ik heb groot respect voor het kind en de volwassene die hij nu is, die wellicht tegenwerking ondervindt en ontkenning maar zijn leven probeert op te pakken en zich een plek geeft in dit leven, een plek waar ook hij recht op heeft. Ik wacht op deel twee en neem nog meer alertheid mee in mijn werk.

Dit raakt! Het getuigt van veel moed in allerlei opzichten om deze verschrikking op te schrijven en te moeten herbeleven.
Ik kijk uit naar het vervolg en hoe deze schrijver zijn leven vorm heeft gegeven. Want wie zou hij werkelijk geweest zijn
Mooi, heftig en intrigerend boek!

Een persoonlijk verhaal over kindermisbruik en -mishandeling in een gezinssituatie dat rauw en eerlijk is opgeschreven. Pijnlijk om te lezen hoe een vader zijn zoon misbruikt, de gevolgen daarvan voor de zoon.
Met diepe buiging en respect voor de schrijver. En een oproep aan iedereen om alert te zijn op misbruik van kinderen, om op te staan ipv weg te kijken.

Goed boek, erg intrigerend, en goed geschreven. Je wilt blijven lezen tot het boek uit is.
Leest wel snel en makkelijk weg. Fijne schrijf stijl.

Als mens kocht ik het boek, als hulpverlener heb ik het binnen laten komen tijdens het lezen. Vanuit mijn eigen vakgebied - seksueel en huiselijk geweld - heb ik vele ervaringsverhalen gehoord en gelezen. 'Jij bent van mij' is een boek dat zo vanuit zichzelf geschreven is, de realiteit is moeilijk voor mij als lezer. Verdriet om en liefde voor deze jongen die dit door heeft moeten maken. Zijn vader - die zich in mijn ogen geen vader mag noemen - is krankzinnig op alle vlakken. Hij vindt zichzelf boven God verheven, hij kijkt op alles en iedereen neer. Hierdoor geeft hij zichzelf toestemming om zijn zoon te gebruiken voor zijn genot. Wat een verschrikkelijk monster, die James! Geen respect en geen adem waard.

Het boek is geschreven met gevoel, realistisch en onomwonden. Dit is nodig! Hoe moeilijk het ook is voor de lezer, lees door! Mocht je denken dat het even teveel is, denk je dan eens in hoe dit voor Klaas-Jan was, hoe dit is voor de kinderen die het NU meemaken. Klaas-Jan kon niet anders dan ondergaan wat zijn vader hem aandeed. Een boek dat in mijn ogen als professional een absolute MUST READ is. Zodat de ogen opengaan van hulpverleners en de kans groter wordt dat daders als deze vader doorzien gaan worden. Zodat hun maskers NIKS meer voor zullen stellen en zij gezien worden voor wat zij zijn. Niks, een schim van een schaduw.

Alle respect voor Wouter Springer! Je boek neem ik mee in de trainingen die ik geef. En ik zou je graag uitnodigen om tijdens een training aan professionals je verhaal te komen doen.